Mevlana veya Mevlânâ (Arap alfabesiyle: مولانا), İslam dininde dinî açıdan önder olarak görülen, veya İslam ilimlerinde başarı kazanmış şahıslara verilen bir dinî unvandır. Özellikle Hint yarımadasında İslam bilginleri ve dinî önderler için sıklıkla kullanılsa da Batı Asya'da pek kullanılmaz. Türkçe ve Farsça yazında sıklıkla Celaleddin-i Rumî'yi anmakta kullanılır ve bu sebeple yanlış bir şekilde bu şahsın isminin bir parçası veya kendine has özel lakabı veya unvanı olarak anlaşılır. Mevla sözcüğünden türemiş sözcük, "Mevlamız" veya "Efendimiz" anlamlarına gelir^[1]. Afrika'da, Swahili dili de sözcüğü diğer diller gibi Arapça özgün kökeninden almış olsa da çok daha genel bir anlamda kullanmaktadır: Sözcük bu dilde genel olarak içinde bulundukları toplulukça saygı gören kişilere verilir ve dinî vurgu taşımak zorunda değildir, seküler bağlamda da kullanılabilir.